Održano autorsko veče Igora Marojevića u Petrovcu
U subotu 27-og avgusta, u okviru programa Književna Komuna, srpski pisac Igor Marojević predstavio se publici u Petrovcu.
Nagrađivani i prevođeni autor više romana i zbirki priča, slobodni umjetnik koji živi na relaciji Zemun - Barselona, zahvalan i zanimljiv sagovornik, Igor Marojević je tokom večeri govorio o ključnim literarnim toposima svoje karijere.
U tom smislu, njegovo petoknjižje o Beogradu i Zemunu je bilo u fokusu razgovora, posebno njegov prošle godine objavljeni roman “Tuđine”.
Osim ovog romana, Marojevićevo petoknjižje čine i naslovi Dvadeset I četiri zida, Parter, Beograđanke i Prave Beograđanke.
Objašnjavajući nastanak zbirke priča Beograđanke koje su napisane u ženskom ključu, Marojević je govorio o delikatnom i subverzivnom pristupu ženskoj psihologiji.
Posebno u inovativnoj priči „Unutra“ koja na originalan način objedinjuje teme otuđenja i virtuelnog seksa.
Svoju poetsku poziciju Marojević i u sljedećoj knjizi, romanu Prave Beograđanke, vidi u kontekstu hiperrealizma kao spisateljske prakse, uveliko prošaran parodijskim i detektivskim segmentima u prozi.
Istakao je da je hibridna konstrukcija žanrovskih opredjeljenja bila najzahvalniji okvir za predstavljanje jednog ličnog pogleda na svijet i savremeno srpsko društvo.
O potrebi pisca da svoja objavljena djela iznova dopunjuje u drugom izdanju, govorio je kroz temu rata u romanu “Šnit”.
Navodeći primjer velikog američkog pjesnika Volta Vitmena čije je svako novo izdanje zbirke “Vlati Trave” bilo drugačije (dopunjeno i izmijenjeno), prihvatio je kao autor legitimno pravo da svoja djela smatra otvorenim.
Marojevićev roman “Tuđine” je posljednje djelo ovog autora.
Napisao je roman etnofikcije, termina koji je sam Marojević „stvorio“ u nastojanju da koriguje pažnju čitaoca ka realtivnosti etniciteta i značaju fikcije.
Tema koju roman pokriva je pervertirano lično iskustvo i tranzicijske decenije, na prepoznatljivom putu od Crne Gore (konkretno Risan i Boka Kotorska) do Beograda.
Završetak romana pada u vrijeme NATO bombardovanja Jugoslavije 1999. godine, na jedan neočekivan način, opštim krajem u čudnovato uređenom skloništu na Novom Beogradu.
Pri kraju razgovora, na postavljeno pitanje - Montenegro ili Karadag? - odgovor Igora Marojevića je bio Karadag.
