Predstava „Barufe“ na sceni između crkava
U petak, 13. jula, nastavljamo da pratimo savremena rediteljska i dramaturška čitanja djela klasične drame i književnosti. Na sceni između crkava, sa početkom u 21 čas, biće izvedena predstava „Barufe“, u režiji Vita Taufera, nastala po tekstu Karla Goldonija „Ribarske svađe“ u adaptaciji Predraga Lucića. Predstava je rađena u koprodukciji Gledališča iz Kopera, Slovenskog stalnog gledališča iz Trsta, Istarskog narodnog kazališta iz Pule i Slovenskog narodnog gledališča iz Nove Gorice.
Obrazlažući svoj rad na ovom tekstu, Lucić je istakao: “U barufama Goldonijevih ribara, njihovih obitelji i batelanata, pred podozrivim očima pomoćnika kancelara i izvjestitelja Kriminala, prepoznali smo u prvom redu barufe ovog svađalačkog vremena. U melodioznom i pitoresknom govoru Goldonijevih Ćozota osjetili smo zov da pozorišno progovorimo na tri jezika – italijanskom, slovenačkom i hrvatskom – i na bogatim dijalekatskim varijetetima Istre, Krasa i Trsta. U Goldonijevoj ljudskoj, a ne božanskoj komediji, pronašli smo komički ključ za iščitavanje teško popravljivih ljudskih naravi i još komplikovanijih društvenih odnosa, gdje gotovo da i nema sklada izuzev – svađalačke harmonije. Prihvatili smo, ukratko, ljudski i umjetnički izazov da Goldonijevom klasičnom komedijom pokušamo ispričati živu priču ovog vremena i prostora, priču koja nadilazi državne granice, predstavu koja upravo zbog svoje višejezične razigranosti i kulturalne pluralnosti, što ih donose glumci iz četiri pozorišne kuće, može dosegnuti nove razine razumijevanja. Pa makar se (…) i posvađali. Onako goldonijevski, ribarski, ćozotski, mediteranski. A sve uz smijeh”.
Reditelj predstave, Vito Taufer, dodaje: “Lucićeva adaptacija Goldonijeve komedije ‘Ribarske svađe’ prenesena je iz Mletačke lagune u Istru, u vrijeme Austrougarske monarhije, i predstavlja svojevrsnu metaforu današnje Evropske unije. U komediji je venecijanski dijalekat zamijenjen narječjem hrvatske i slovenačke Istre. Predstava se doslovno ne odnosi na dnevnopolitičku situaciju, više je to metafora multietničkoga i multikulturalnog svijeta, u kojem vlast iskorištava maloga čovjeka, čovjeka na rubu, marginalizovanog i pauperizovanog ribara, s kojim vlast manipuliše kao kmetom na političkoj šahovskoj tabli”.
Prevod teksta su uradili Daniel D. Malalan, Petra Blašković, Patricija Jurinčič, Nataša Ralijan, režiju potpisuje Vito Taufer, kompozitor je Damir Halilović Hal, scenografiju je uradio Voranc Kumar, kostimografiju Barbara Stupica, majstor svjetla je Jaka Varmuž, a asistent režije Renata Vidič.
U predstavi igraju: Gojmir Lešnjak Gojc, Maša Grošelj, Rok Matek, Igor Štamulak, Gorazd Žilavec, Nika Ivančić, Petra Blašković, Luka Cimprič, Marjuta Slamič, Iztok Mlakar, Andrej Zalesjak, Patrizia Jurinčič i Kristijan Guček.
